بایگانی‌های ف - صفحه ۸۸ از ۱۱۱

ف معین

(~.) (اِ.)۱- دشت بی آب و علف.۲- دشتی که ارتفاعش از دویست تا پنج هزار ...

ف معین

(فَ هَ) (مص ل.)۱- دانا شدن، عالم گشتن.۲- فقیه شدن، فقیه بودن.

ف معین

(فَ عَ لِ) (اِ.) جِ فاعل.۱- کارگران، عمله.۲- در فارسی به صورت مفرد ب...

ف معین

(فُ) (اِ.) گازی است زرد رنگ که به وسیلة مواسان و دوار به صورت مایع در...

ف معین

(فَ لَ زَ) (اِ.) دستار یا پارچه‌ای که در آن خوراکی یا زر و سیم را می‌پ...

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- شخص نامعلوم.۲- جانشین کلمه‌ای رکیک که نخواهند از آن نام...

ف معین

(فَ لَ یا فُ لَّ) (اِ.) آغوز، شیر اول گاو یا گوسفند پس از زاییدن.

ف معین

(فَ) (مص م.) جدا کردن پاره‌ای از مال برای کسی.

ف معین

(فِ فِ) (اِ.) غذایی شبیه کتلت که از نخود، گوشت، پیاز و ادویه تند تهیه...

ف معین

(~. بَ تَ) (مص ل.) (عا.) گریختن، فرار کردن.

سایدبار