بایگانی‌های ف - صفحه ۹ از ۱۱۱

ف معین

(ص.) شرمنده و رسوا.

ف معین

(لِ) ۱- (اِفا.) شکافنده.۲- (اِ.) شکاف کوه.۳- زمین پست میان دو پشته.

ف معین

(~. مَ دَ) (مص ل.)۱- افزون شدن.۲- برتری یافتن.

ف معین

(اِ.) = فانیذ. پانیذ. پانید. :۱- شکر سرخ یا زرد.۲- قند سفید.

ف معین

(لِ) (اِ.) فلج، بیماری ای که موجب سست شدن و از کار افتادن عضوی از بدن...

ف معین

(ض) (ص.)۱- فزونی یابنده.۲- دانشمند، صاحب هنر.

ف معین

(اِفا.)۱- نابود شونده، نیست شونده.۲- ناپایدار، بی ثبات.

ف معین

(نْ ژْ) (اِ.) هر یک از افراد چماق دار سازمان یافته در گروه‌های فشار....

ف معین

(ض) (اِفا.)۱ - آشکارکننده، پرده - دری کننده.۲- روشن، آشکار.

ف معین

(یِ) ۱- (اِفا.) رهایی یابنده، رستگار شونده.۲- (ص.) رستگار، پیروز.

سایدبار