بایگانی‌های ف - صفحه ۹۸ از ۱۱۱

ف معین

(فِ نُّ فِ) (اِ.) (عا.) صدای بینی در حالت گرفتگی و ذکام.

ف معین

(فَ) (ص.) با فهم، دانا.

ف معین

(فَ مَ) (مص م.) فهمیدن، درک کردن.

ف معین

(فَ دُ. کَ دَ) (مص م.) حنا بستن، انگشتان را به رنگ فندق کردن.

ف معین

(فَ نْ. فُ) (ص فا.) حیلت گر، فریبکار.

ف معین

(فُ نِ) (ص.) علمی که به مطالعة اصوات، ترکیب آن‌ها و تلفظ‌های یک زبان ...

ف معین

(فَ رَ) (اِمص.)۱- جوشش، حدُت.۲- شدت خشم یا گرما.

ف معین

(فُ) (اِ.) فوت، بادی که پس از خواندن دعا یا افسون با دهان به طرف کسی ب...

ف معین

(اِ.) سیر، ثوم (گیا.).

ف معین

(فَ وَ) ۱- (مص ل.) جوشیدن یا جهیدن آب از چشمه یا لوله.۲- جهیدن رگ.۳- (...

سایدبار