بایگانی‌های م - صفحه ۳ از ۴۱۰

م معین

(مُ آ لِ فَ) (مص ل.) الفت گرفتن، خوی گرفتن.

م معین

(مَ) (اِمف.)۱- اجازه داده شده.۲- یکی از مراتب دعوت اسماعیلیان.

م معین

(مُ خَ ذَ یا خِ ذِ) (مص م.) بازخواست کردن، سرزنش کردن.

م معین

(مَ ذَ نَ) (اِ.) جای اذان. ج. مآذن.

م معین

(مَ) (ص.) ناامید، بی امید.

م معین

(مَ دَ بِ یا بَ) (اِ.) طعامی که در ضیافت و مجلس عروسی دهند؛ ولیمه ؛ ج...

م معین

(مَ) ۱- (اِمف.) خورده شده.۲- (ص.) قابل خوردن.۳- خوشمزه، لذیذ.

م معین

(مَ) (ص.) گرفته شده.

م معین

(مَ کَ) (اِ.) خوراکی و خوردنی. ج. مآکل.

م معین

(مَ خَ) (اِ.)۱- جای گرفتن چیزی.۲- مصدر و اصل و بنیاد. ج. مآخذ.

سایدبار