بایگانی‌های م - صفحه ۳۱ از ۴۱۰

م معین

(وَ) (ق.) پشت سر، آنچه در پس و پشت چیزی قرار دارد.

م معین

(مُ تَ کِ) (ص.) کسی که چیز تازه‌ای به وجود آورده باشد.

م معین

(مُ هَ لِ) (مص م.) بر یکدیگر لعنت کردن.

م معین

(مُ رَ) (ص.)۱- با برکت.۲- خجسته، فرخنده.

م معین

(مُ تَ هِ) (ص.) شاد، خرم، مسرور.

م معین

(مُ) (مص ل.)۱- تفاخر.۲- خودبینی، غرور.۳- سرفرازی.

م معین

(مُ رِ زِ) ۱- (مص ل.) جنگیدن، کارزار کردن.۲- (اِمص.) محاربه.

م معین

(مُ تَ) ۱- (اِفا.) بنا کننده.۲- (ص.) وابسته به چیزی.

م معین

(مَ) (اِ.) جِ مبنی. عمارت‌ها، بنیادها.

م معین

(مُ تَ) (اِ مف.) گرفتار، در بلا افتاده.

سایدبار