بایگانی‌های ن - صفحه ۱۱۱ از ۱۴۰

معین ن

(اِ.) نک. نورهان.

معین ن

(نُ بِ) (اِ.)۱- نوبت.۲- تب کردن یک روز در میان یا چند روز در میان.

معین ن

(نُ) (اِ.) ماه یازدهم از تقویم فرنگی.

معین ن

(بِ) (اِمر.)۱- آب حیات.۲- مشروب الکلی.۳- آب گوارا

معین ن

(~. چَ) (اِمر.) از نواها و آهنگ‌های موسیقی قدیم.

معین ن

(ص نسب.) منسوب به نور، دارای نور، منور. مق ظلمانی.

معین ن

(~. کَ دَ) (مص م.) میوة نو رسیده خوردن.

معین ن

(~.) (ص فا.)۱- لقمه دهنده.۲- احسان کننده.

معین ن

(لَ) (اِ.) نام نوایی از موسیقی.

معین ن

(~. بُ زُ) (اِمر.) از نواها و آهنگ‌های موسیقی قدیم.

سایدبار