بایگانی‌های ن - صفحه ۱۱۳ از ۱۴۰

معین ن

(~. چَ) (اِمر.) از نواها و آهنگ‌های موسیقی قدیم.

معین ن

(ص نسب.) منسوب به نور، دارای نور، منور. مق ظلمانی.

معین ن

(~. کَ دَ) (مص م.) میوة نو رسیده خوردن.

معین ن

(~.) (ص فا.)۱- لقمه دهنده.۲- احسان کننده.

معین ن

(لَ) (اِ.) نام نوایی از موسیقی.

معین ن

(~. بُ زُ) (اِمر.) از نواها و آهنگ‌های موسیقی قدیم.

معین ن

(اَ کَ) (اِ.) چراغ‌های برق پرنور که برای روشن ساختن محوطه‌های وسیع به ...

معین ن

(نُ بَ) (اِمر.)۱- میوة نورس.۲- هرچیز که تازه پدید آمده.

معین ن

(نَ لِ) (اِ.)۱- گلولة خمیر.۲- مقداری از خوراک که برای کسی کنار گذارند....

معین ن

(لَ) (ص مر.) شیرین لب، نوشین لب.

سایدبار