بایگانی‌های ن - صفحه ۱۱۹ از ۱۴۰

معین ن

(نِ) (اِ.)۱- اصل، نسب، گوهر.۲- اصیل، نژاده.

معین ن

(نُ س) (ص مر.) کنایه از: کسی که تازه درآمدی پیدا کرده‌است.

معین ن

(نُ) (ص.) ناامید، مأیوس.

معین ن

(نَ چَ) (ص فا.) (عا.) آن که شخص از معاشرت با او احساس ملال کند، نادلپس...

معین ن

(نُ کَ) (ص.) خدمتکار مرد، چاکر.

معین ن

(نَ) (اِ.) خواب.

معین ن

(نُ نُ. کَ ردَ) (مص ل.)۱- تأسف خوردن بر هر کاری.۲- خرده گیری کردن.

معین ن

(اِ.)۱- سر هر چیزی.۲- منقار مرغ.

معین ن

(نُ) (اِصت.) (عا.)۱- آوایی که به علامت عدم قبول یا تأسف از کاری از دها...

معین ن

(اِ.) نعره، فریاد، بانگ بلند.

سایدبار