بایگانی‌های ن - صفحه ۴۸ از ۱۴۰

معین ن

(نَ) (ص نسب.) دانشمند علم نحو.

معین ن

(نَ) (ص.) صواب، درست.

معین ن

(نَ وِ) (اِ.) طریقه، روش.

معین ن

(نَ) (اِ.) آهار و سریشی که جولاهگان و کفش دوزان و صحافان بکار برند.

معین ن

(نَ) (اِ.)۱- شرط و پیمان.۲- آن چه شخص بر خود واجب گرداند که در راه خد...

معین ن

(نَ نَ) (حامص.) (عا.) سهل - انگاری، از روی عقل و تدبیر کار نکردن.

معین ن

(~. بَ) (حامص.) غرس و نشاندن درخت خرما.

معین ن

(نَ جَ) (اِ.) = نخچد. نخجز:۱- سنگی که حلاجان به کار برند.۲- ریم آهن.

معین ن

(نَ لَ) (اِمص.) فرومایگی، پستی.

معین ن

(~.) (اِمر.) محلی که مجرمین در آنجا احساس ندامت و پشیمانی کنند، زندان...

سایدبار