بایگانی‌های پ - صفحه ۱۳۳ از ۱۵۱

پ معین

(گُ) (ص مر.) تنبل، کاهل، راحت طلب.

پ معین

(هَ) (ص مر.) کنایه از: عاشق بی پروا.

پ معین

(بُ) (اِمر.) حفاظ مانندی که جلوی بخاری قرار می‌دادند تا مانع از جهیدن ...

پ معین

(اِ.) انتهای رودة راست که به مقعد می‌رسد. ؛ ~ کاری را نداشتن جرئت یا...

پ معین

(پِ رَ) (ص.) ضعیف، ناتوان.

پ معین

(اَ) (ص.) محتاط، عاقل.

پ معین

(پِ زِ یا زَ) (اِ.) = پیزی:۱- شکم.۲- (عا.) مقعد، مخرج.

پ معین

(ص مف.)۱- آن که از پدر و مادری سالخورده زاده و بدین سبب ضعیف می‌باشد.۲...

پ معین

(اَ کَ دَ) (مص م.)۱- پیش انداختن.۲- پایین انداختن.

پ معین

(~.) (ص نسب.) سست، بی دوام.

سایدبار