بایگانی‌های پ - صفحه ۳۷ از ۱۵۱

پ معین

(پَ) (اِ.) نک پخ.

پ معین

(پَ رِ) (اِ.) قلم موی درشت که با آن آهار به پارچه می‌زنند.

پ معین

(پَ یا پِ) (ص مر.)۱- آراسته، نیکو.۲- خوش وخرم.۳- خجسته، فرخ.۴- همیشه،...

پ معین

(~ُ پَ) (ص مر.)۱- تار و مار، پراکنده.۲- پرت و پلا.

پ معین

(پَ پَ) (شب جم.) آفرین! مرحبا!

پ معین

(~. کَ دَ) (مص ل.)۱- صدا کردن فتیلة چراغ و شمع و مانند آن.۲- اصطلاحی ا...

پ معین

(~. دَ) (ص فا.) (عا.) اصیل، خانواده دار.

پ معین

(پَ) (ص.)۱- پهن، پخت.۲- پراکنده، پاشیده.۳- منتشر.

پ معین

(پَ) (ص.) چیز پهن و صاف که لبة آن گرد باشد و تیزی نداشته باشد.

پ معین

(پِ. پِ) (اِصت.) صدای فتیلة چراغ چون روغنش تمام شود یا در آن آب باشد.

سایدبار