بایگانی‌های پ - صفحه ۷۴ از ۱۵۱

پ معین

(پَ زَ دِ) (ص فا.) آشپز، خوالگیر.

پ معین

(پَ) (اِفا.) = پس راننده: رانندة شتر، حاد.

پ معین

(پُ غَ) (اِ.) دانه‌ای پسته مانند که مغز ندارد و به وسیلة آن پوست حیوان...

پ معین

(پَ) (حامص.) دوختن لبه لباس با دست.

پ معین

(~.)(اِمر.) کسی که در بیمارستان‌ها و یا مطب دستورهای پزشک را برای معال...

پ معین

(پَ. خُ)۱- (ص فا.) کسی که بازماندة غذای دیگران را می‌خورد.۲- (ص مف.) ب...

پ معین

(~.)۱- (حامص.) طبابت، معالجة بیماران.۲- (ص نسب.) منسوب به پزشک، طبی. ...

پ معین

(~. کَ دَ) (مص م.) ذخیره کردن، صرفه جویی کردن.

پ معین

(پِ زِ) (ص. اِ.)کسی که حرفه اش معالجه امراض است، طبیب.

پ معین

(پَ اَ) (اِ.) ذخیره، اندوخته.

سایدبار