بایگانی‌های چ - صفحه ۱۲ از ۴۷

چ معین

(چُ سُ) (حامص.) (عا.) لاف و گزاف بیهوده.

چ معین

(~. فَ) (ص فا.) = چشم فساینده: کسی که افسون چشم زخم کند.

چ معین

(~. دَ) (مص ل.) نک چشم - پوشی.

چ معین

(چِ یا چَ نَ دِ یا دَ) (ص فا.) کسی که مزة چیزی را به دیگری بچشاند.

چ معین

(چُ. نَ فَ) (ص مر.) بی حال، بی نیرو.

چ معین

(~. غُ رِ) (عا.) (اِمر.) نگاه خشم - آلود. تهدید، تخویف.

چ معین

(~. تَ) (ص مر.)۱- بخیل.۲- حسود.

چ معین

(چُ. مَ دَ) (مص ل.) به طور احمقانه‌ای به خود بالیدن.

چ معین

(چُ س) (اِمر.) دانة ذرت بو داده شده.

چ معین

(~.) (ص مر.) چشمی که از آن چشم زخم به کسی یا چیزی برسد.

سایدبار