بایگانی‌های چ - صفحه ۱۶ از ۴۷

چ معین

(~. زَ دِ) (ص مف.) کسی که آسیبی از چشم بد به او رسیده باشد.

چ معین

(~. بَ) (اِمر.) آن چه که روی چشم بندند تا جایی را نبیند.

چ معین

(چَ سَ)۱- (ص.) کل، کچل.۲- (اِ.) داغ پیشانی که بر اثر کثرت سجده یا به ع...

چ معین

(چَ) (اِ.) حشره‌ای کوچکتر از ملخ که در گندم زارها به هنگام گرما، صدای...

چ معین

(چَ. گَ. کَ دَ) (مص ل.) کنایه از: چُرت زدن، کمی آرمیدن.

چ معین

(~. زَ دَ) (مص م.)۱- چشم زخم خوردن.۲- کنایه از: بیدار بودن.

چ معین

(~. بُ بُ) (ص نسب. اِمر.) قسمی لوبیا که در خورش ریزند.

چ معین

(چُ) (حامص.) چابکی، چالاکی.

چ معین

(چِ دَ)(مص م.) (عا.) آزردن، رنجیده - خاطر کردن.

چ معین

(~. چَ) (حامص.) نظربازی.

سایدبار