بایگانی‌های چ - صفحه ۲ از ۴۷

چ معین

(دَ) (مص م.) غارت کردن، تاراج کردن.

چ معین

(چُ) (اِ.) سبد چوبی، سبدی که از چوب بید بافند.

چ معین

(پَ دِ) (ص فا.) آن که مال مردم را به یغما می‌برد، غارت کننده.

چ معین

(دَ) (مص ل.) سرما خوردن، ناخوش شدن.

چ معین

(ص.) تملق گو، چرب زبان.

چ معین

(اِمص.) چایش، چاییدن.

چ معین

(نِ) (اِ.) پستخانه.

چ معین

(یِ) (اِمص.) نک چاییدن.

چ معین

(اِ.) پیک، نامه بر.

چ معین

(نِ) (اِمر.) محلی برای عرضة چای و نوشیدنی‌های معمولی دیگر و غالباً به ...

سایدبار