بایگانی‌های چ - صفحه ۳ از ۴۷

چ معین

(چَ لِ) (اِ.) کفش، پاپوش.

چ معین

(چَ) (اِ.) سایبان کوچک دسته دار که برای حفظ خود از آفتاب یا باد و بارا...

چ معین

(اِ.) نام شهری در ماورالنهر که کمان و تیر آن معروف بود.

چ معین

(چَ تْ) (اِمص.) صحبت دوستانه، درد دل، ارتباط محاوره‌ای از طریق اینترن...

چ معین

(دَ) (مص م.) غارت کردن، تاراج کردن.

چ معین

(چُ) (اِ.) سبد چوبی، سبدی که از چوب بید بافند.

چ معین

(پَ دِ) (ص فا.) آن که مال مردم را به یغما می‌برد، غارت کننده.

چ معین

(دَ) (مص ل.) سرما خوردن، ناخوش شدن.

چ معین

(ص.) تملق گو، چرب زبان.

چ معین

(اِمص.) چایش، چاییدن.

سایدبار