بایگانی‌های چ - صفحه ۳۵ از ۴۷

چ معین

(~. مِ) (اِمر.) اسب تندرو، اسب رهوار.

چ معین

(~. جَ هَ) (اِمر.) چهار ستاره از بنات النعش که آن‌ها را نعش گویند.

چ معین

(چَ) (ص.) انسان یا حیوانی که انگشتان دست و پایش معیوب و ضعیف باشد.

چ معین

(اِ.) = چل. چر: آلت تناسل نر، نره.

چ معین

(دَ) (اِمر.) عصا.

چ معین

(~. چَ) (ص نسب.) دقت کامل، با همة حواس.

چ معین

(~. تَ. زَ دَ) (مص ل.) ترک دنیا گفتن.

چ معین

(چَ) (اِ.) نک غلیواج.

چ معین

(ص نسب.) (عا.) مجازاً لاغر و باریک، مانند چوق الف.

چ معین

(ص فا.)۱- کسی که کارش خرید و فروش گوسفند است ؛ گله دار.۲- اصطلاحاً قپا...

سایدبار