بایگانی‌های ک - صفحه ۱۰۰ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (ص فا.) تیرانداز.

ک معین

(~. مَ حَ) (ص مر.)۱- بی اعتبار.۲- کم توجه، کم لطف.

ک معین

(کُ یَ) (ص نسب.) مربوط یا منسوب به کلیه.

ک معین

(~. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) بند کردن به کسی، پیله کردن به کسی.

ک معین

(~.) (ص. اِ.) بی حیا، گستاخ.

ک معین

(کُ) (اِ.)۱- رییس محله، کلانتر.۲- رییس هر صنف از کسبه.

ک معین

(کَ. گُ هِ) (اِمر.) کمانی که با آن مهره و گلولة گِلی یا سنگی می‌انداخت...

ک معین

(~.) (حامص.) تقلب در وزن جنس هنگام فروختن.

ک معین

(کُ) (اِ.) گلیون، جامة هفت رنگ.

ک معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) بسته شدن، قفل شدن.

سایدبار