بایگانی‌های ک - صفحه ۱۱ از ۱۵۰

ک معین

(اِ.)۱- جایی که در کوه و بیابان یا در زیرزمین کنده باشند برای جا دادن ...

ک معین

(ص مر.) پادشاه، وزیر، کاردان.

ک معین

(اِ.) کارگاهی که در آن اتومبیل‌ها را می‌شویند، خودروشویی (فره).

ک معین

(اِ.) جنگ، جدال، نبرد.

ک معین

(اِ.) ابزاری مرکب از یک لبة تیز و یک دسته که برای بریدن به کار رود، چ...

ک معین

(بُ) (اِمص.) به کار بردن، بهره گرفتن.

ک معین

(لَ تُ) (اِ.) نوعی کاربرد طنزآمیز و اژه‌ها.

ک معین

(~.) (ص.) دارای عادت یا گرایش به کار کردن، کاری، کوشا، فعال.

ک معین

(~.) (اِفا.) ناخوش، ناپسند.

ک معین

(رَ) (ص مر.)۱- شایسته، سزاوار.۲- نافع، سودمند.

سایدبار