بایگانی‌های ک - صفحه ۱۱۷ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (مص م.) روفتن خانه.

ک معین

(کُ نْ دِ) (اِمر.) قلعة کهن، دژ کهن.

ک معین

(~.) (اِ.)۱- جانب، کرانه، طرف.۲- نگاه داری، حمایت.۳- سایه، ظل.

ک معین

(کَ نْ) (اِ.) گنج، اندوخته. ج. کنوز.

ک معین

(کَ لِ) (ص.)۱- فاحشه، روسپی.۲- بخیل، ممسک.

ک معین

(کُ دِ) (حامص.)۱- حماقت، سستی.۲- تنگدستی، فقر.

ک معین

(کَ رِ) (اِ.) جِ کارثه. آنچه سبب غم و اندوه بسیار شود.

ک معین

(کُ هَ) (ص.) کهنه، قدیمی.

ک معین

(~.)۱- (موصول) کلمه‌ای که دو قسمت جمله را به یکدیگر پیوند می‌دهد.۲- (ا...

ک معین

(کَ نَ) (اِ.) گردویی که مغز آن به سختی برآید.

سایدبار