بایگانی‌های ک - صفحه ۱۲۱ از ۱۵۰ - لغت نامه زردیس

ک معین

کنگ

(کَ) (اِ.)۱- سرانگشت تا دوش.۲- بال پرنده، جناح.۳- شاخة درخت.

ک معین

کواش

(کَ) (اِ.) صفت، گونه، روش، طریق. کواشه هم گفته شده.

ک معین

کهنبار

(~.) (اِ.) منزل، خانه، بارگاه.

ک معین

کهانت

(کِ نَ) (اِمص.) فالگویی، ستاره شناسی.

ک معین

کنکور

(کُ) (اِ.) مسابقه، امتحان ورودی.

ک معین

کواره

(کَ رَ یا رِ) (اِ.) = کوار: سبد، زنبیل.

ک معین

کهن سال

(~.) (ص مر.) سالخورده.

ک معین

کها

(کَ) (ص.) خجل، شرمنده.

ک معین

کنکاش

(کَ) (اِ.) مشورت، شور، کنکاج هم گفته می‌شود.

ک معین

کوارث

(کَ رِ) (اِ.) جِ کارثه. آنچه سبب غم و اندوه بسیار شود.

سایدبار

باز کردن سایدبار