بایگانی‌های ک - صفحه ۱۳۳ از ۱۵۰

ک معین

(لَ) (ص.) احمق، نادان.

ک معین

(تَ) (مص م.) کوبیدن، صدمه زدن.

ک معین

(اِ.) دُهل، طبل بزرگ.

ک معین

(اِ.) عمل خارج کردن جنین از رحم، سقط جنین.

ک معین

(لَ یا لِ) (ص.) کوتاه، قد کوتاه.

ک معین

(اِمص.)۱- صدمه، ضربه.۲- آلتی که فیلبانان فیل را با آن زنند.

ک معین

(هِ) (اِ.) زالزالک، آلوی کوهی.

ک معین

(اِ.) برآمدگی پشت شتر.

ک معین

(نَ وَ) (ص فا.) کسی که قسمت -‌های سخت کوه را می‌پیماید تا به قله برسد...

ک معین

(اِ.) تودة بزرگ و برآمده‌ای از زمین که دارای بلندی چشمگیر نسبت به زمین...

سایدبار