بایگانی‌های ک - صفحه ۱۳۳ از ۱۵۰

ک معین

(لَ) (ص.) هیز، مخنث.

ک معین

(اِ.)۱- صدمه‌ای که از سنگ و مشت و لگد برسد.۲- آسیب، صدمه.۳- اندوه.۴- ب...

ک معین

(زَ یا زِ) (اِ.) ظرف دسته دار یا بی دستة سفالین. ؛در ~گذاشتن و آبش ر...

ک معین

(اِ.)۱- جریان، بحبوحه.۲- جریان هوا.

ک معین

(اِمر.) دژبان، نگاهبان.

ک معین

(کَ کِ) (اِ.) جِ کوکب ؛ ستارگان.

ک معین

(هِ) (اِ.) زالزالک، آلوی کوهی.

ک معین

(اِ.) برآمدگی پشت شتر.

ک معین

(نَ وَ) (ص فا.) کسی که قسمت -‌های سخت کوه را می‌پیماید تا به قله برسد...

ک معین

(اِ.) تودة بزرگ و برآمده‌ای از زمین که دارای بلندی چشمگیر نسبت به زمین...

سایدبار