بایگانی‌های ک - صفحه ۱۴۴ از ۱۵۰ - لغت نامه زردیس

ک معین

کوهپایه

(یَ) (اِمر.) کوهستان، دامنة کوه.

ک معین

کین توزی

(حامص.) دشمنی، انتقام جویی.

ک معین

کیل

(اِ)۱- نمد.۲- پوست بز.

ک معین

کیس

(اِ.) (عا.)چین خوردگی لباس یا پارچه.

ک معین

کیی

(کَ یا کِ) (حامص.) پادشاهی، شاهی.

ک معین

کین ایرج

(رَ) (اِمر.) = کینة ایرج: نام لحن نوزدهم از سی لحن باربد.

ک معین

کیفیت

(کِ یا کَ فِ یَّ) (مص جع.) صفت، چگونگی.

ک معین

کیز

(کِ) (اِ.) نمد.

ک معین

کیک

(کَ یا کِ) (اِ.) مردمک چشم، مردم چشم.

ک معین

کین

(اِمص.) عداوت، دشمنی.

سایدبار

باز کردن سایدبار