بایگانی‌های ک - صفحه ۲۴ از ۱۵۰

ک معین

(اِ.) شکاف، رخنه، چاک.

ک معین

۱ - (اِ.) کاچی، آجر لعاب دار ساده یا نقاشی شده.۲- (ص نسب.) اهل شهر کاش...

ک معین

(~. زِ) (اِ.)۱- مجموعة ظرف‌های خانه.۲- مجموعة اثاث و اسباب کار کسی.

ک معین

(س) (حامص.) تجارت، داد و ستد.

ک معین

(لُ) (اِمر.) واحد اندازه گیری حرارت.

ک معین

(اِفا.)۱- بس کننده، بی نیازکننده.۲- دارای کمیت، کیفیت یا دامنه‌ای منا...

ک معین

(غِ) (ص.) تن زده، اباکرده.

ک معین

(ق.) از ادات تمنی است و دال بر تأسف و افسوس و آرزو و حسرت دارد.

ک معین

(~. پُ) (اِ.)۱- لاک پشت، سنگ پشت.۲- کنایه از: آسمان، فلک.

ک معین

(بَ) (اِ.) هر یک از قطعه‌ها یا بخش‌های کاسة گل که معمولاً سبز و گاه به...

سایدبار