بایگانی‌های ک - صفحه ۲۴ از ۱۵۰

ک معین

(غِ) (ص.) تن زده، اباکرده.

ک معین

(ق.) از ادات تمنی است و دال بر تأسف و افسوس و آرزو و حسرت دارد.

ک معین

(~. پُ) (اِ.)۱- لاک پشت، سنگ پشت.۲- کنایه از: آسمان، فلک.

ک معین

(بَ) (اِ.) هر یک از قطعه‌ها یا بخش‌های کاسة گل که معمولاً سبز و گاه به...

ک معین

(اِ.) = کله جوش: اشکنه، نوعی غذای حاضری.

ک معین

(ص فا.) سفیدپوش.

ک معین

(نَ یا نِ) (اِ.) = کاغنو:۱- کرمی است سیاه و سرخ و زهردار، ذروح.۲- کرم ...

ک معین

(شَ یا ش) (اِ.) یخ نازکی که روی آب می‌بندد.

ک معین

(~. نَ مَ) (اِ.) هر یک از واشرهای لاستیکی گرد در اندازه‌های مختلف که د...

ک معین

(س) (اِفا.) بازاری، سوداگر. ج. کسبه.

سایدبار