بایگانی‌های ک - صفحه ۳۶ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (مص م.)۱- چاه را انباشتن و پر کردن.۲- پر کردن شکم از غذا.

ک معین

(~. کِ دَ) (مص ل.)۱- کشیدن کمان (کباده).۲- ورزشکار تنة کباده را به دس...

ک معین

(کَ تَ) (اِ.) کشک، قرقروت.

ک معین

(کَ. کَ) (ص فا.) کاریزکن، مقنی.

ک معین

(کَ) (اِ.) چکاوک.

ک معین

(کِ) (اِ.) قطعه کوتاه و باریکی از چوب که انتهای آن به مواد آتش زا مثل ...

ک معین

(~. کِ) (ص فا.) آن که با کباده (زورخانه) ورزش کند.

ک معین

(کَ) (اِ.) نوشتاری، نوشته شده ؛ مقابل شفاهی.

ک معین

(~.) (اِمر.) (عا.) بازوها و شانه‌ها. ؛ از ~ افتادن احساس خستگی شدید ...

ک معین

(کَ) (ص.) ناراست، کج.

سایدبار