بایگانی‌های ک - صفحه ۴۳ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (ص نسب.) (عا.) کربلایی.

ک معین

(کُ) (اِ.) فلزی سفید و مایل به قرمز، سخت و شکننده.

ک معین

(اِ.) نوعی پارچة نفیس.

ک معین

(کِ بَ) (مص م.) نوشتن، نویسندگی.

ک معین

(کَ کَ بَ) (اِ.)۱- جماعت مردم، گروه سواران و شتران.۲- عظمت و شوکت و ج...

ک معین

(کَ بَ) (اِ.) کول، پوستینی که از پوست گوسفند درست کنند.

ک معین

(کَ) (اِ.) ریسمانی که از لیف خرما تابیده شده باشد.

ک معین

(یَ) (اِ.) برادر مادر، دایی.

ک معین

(کَ رّ) جِ کرت.۱- حمله‌ها.۲- دفعات.

ک معین

(کَ دِ) (ص.) هر چیزی که تیرگی داشته باشد.

سایدبار