بایگانی‌های ک - صفحه ۴۵ از ۱۵۰

ک معین

(کَ رّ) (ص.) بسیار حمله کننده.

ک معین

(کُ یِ) (اِمص.)۱- سختی روزگار.۲- گدایی.

ک معین

(کَ) (ص مر.) بانوی منزل، زن خانه دار.

ک معین

(~. پَ) (ص مر.) بدمعامله، مفسد.

ک معین

(کَ یا کِ فَ) (مص ل.) پلیدی، آلودگی.

ک معین

(کِ) (اِ.) شانه، دوش، استخوان شانه. ج. اکتاف.

ک معین

(کُ) (اِ.) جامة کهنه و پاره. کُراده و کُراره نیز گویند.

ک معین

(کَ دِ) (اِ.) چوبی که رخت شویان با آن جامه را هنگام شستن می‌کوبیدند. ک...

ک معین

(کُ) از صفت‌های پرسشی به معنای کدام، کدامیک.

ک معین

(~ُ کُ لِ) (ص.) دارای شکل یا امتداد نادرست و نازیبا، کج و معوج.

سایدبار