بایگانی‌های ک - صفحه ۴۷ از ۱۵۰

ک معین

(کُ دَ) (اِ.) نک کدین.

ک معین

(کَ جِ) (اِ.) کجین، جامة جنگی که در آن کج یا ابریشم به کار رفته باشد.

ک معین

(کَ. اُ دَ) (مص ل.) (عا.) کج کردن، دشمن شدن.

ک معین

(کَ تَ بَ) (ص.) نک کتنبر.

ک معین

(کَ) (اِ.) پریشانی، آشفتگی. گراش و خراش و غراش نیز گویند.

ک معین

(کَ ذَ) (ص.) احمق، ابله، نادان.

ک معین

(کُ دَ) (اِ.) نوعی پارچة نخی.

ک معین

(کَ جَ) (اِمصغ.)۱- میلة آهنی است سرکج و دسته دار که فیلبانان با آن فیل...

ک معین

(~.) (اِ.) نوعی از ابریشم خام.

ک معین

(کَ تَ بَ) (ص.) پرخور، تنبل.

سایدبار