بایگانی‌های ک - صفحه ۴۸ از ۱۵۰

ک معین

(کَ مِ) (اِمر.) کوزه، کدویِ میان تهی خشک کرده که در آن شراب ریزند.

ک معین

(کَ دّ) (مص ل.) کوشش کردن، رنج بردن در کار.

ک معین

(~. مَ) (ص.) (عا.) رفتار همراه با احتیاط و مدارا.

ک معین

(کَ بِ) (اِ.)۱- دسته‌ای از لشگر.۲- سنگ نبشته. ج. کتایب.

ک معین

(کَ) (اِ.) جِ کرامة. کارهای عجیب و خارق العاده که از بعضی اولیاء و صا...

ک معین

(کِ. کَ دَ) (مص ل.)۱- کرایه کردن.۲- ارزیدن، اهمیت داشتن.

ک معین

(کُ رَ) (اِمص.)۱ - تیرگی، سیاهی.۲- دلتنگی.

ک معین

(کَ یا کُ یا کِ) (اِ.) لولو، بچه ترسان.

ک معین

(~. خُ)(ص مر.)بدخوی، بداخلاق.

ک معین

(کَ) (ص.)۱- کسی که کت سازد.۲- درودگر، نجار.

سایدبار