بایگانی‌های ک - صفحه ۴۹ از ۱۵۰

ک معین

(کَ یا کِ فَ) (مص ل.) پلیدی، آلودگی.

ک معین

(کِ) (اِ.) شانه، دوش، استخوان شانه. ج. اکتاف.

ک معین

(کُ) (اِ.) جامة کهنه و پاره. کُراده و کُراره نیز گویند.

ک معین

(کَ دِ) (اِ.) چوبی که رخت شویان با آن جامه را هنگام شستن می‌کوبیدند. ک...

ک معین

(کُ) از صفت‌های پرسشی به معنای کدام، کدامیک.

ک معین

(~ُ کُ لِ) (ص.) دارای شکل یا امتداد نادرست و نازیبا، کج و معوج.

ک معین

(کَ) (اِ.) مشک یا خیکی که آب از آن تراوش کند.

ک معین

(کُ رُ) (ص.) ناخوش، بستری.

ک معین

(کَ) (اِصت.) بانگ و فریاد ماکیان به هنگام تخم نهادن.

ک معین

(کَ دُِ یَ) (اِمر.) دسترنج، زور بازو.

سایدبار