بایگانی‌های ک - صفحه ۵۰ از ۱۵۰

ک معین

(~.) (ص فا.)۱- آن که خطا بیند.۲- احول، لوچ، دوبین.

ک معین

(کَ تَ) (اِ.) مرغ سنگ خواره.

ک معین

(کَ دَ یا دِ) (ص مف.) آشفته و پریشان گردیده.

ک معین

(کَ) (ص.) دروغگو.

ک معین

(کَ دِ) (اِ.) پسوندی است که در آخر بعضی واژه‌ها معنای جا و مکان می‌دهد...

ک معین

(کَ حّ) (ص. اِ.)۱- سرمه کننده.۲- چشم پزشک.

ک معین

(کَ) (اِمر.) بیل سر کج که با آن چیزی را از گودالی که حفر شود برآورند و...

ک معین

(کَ تِ) (اِ.)۱- دمپخت، برنج دمی.۲- صندوقخانه، پستو.

ک معین

(کَ دَ) (مص ل.) تباه شدن کار، پریشان شدن.

ک معین

(کَ ذا لِ) (ق.) همچنین، چنین هم.

سایدبار