بایگانی‌های ک - صفحه ۵۳ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (اِ.) مشک یا خیکی که آب از آن تراوش کند.

ک معین

(کُ رُ) (ص.) ناخوش، بستری.

ک معین

(کَ) (اِمر.) ظرفی مدور و صندوق مانند که از گل یا چوب سازند و نان و حلو...

ک معین

(کَ یا کِ) (اِ.) = کردو:۱- شاخه‌ای که در وقت پیراستن از درخت بریده می‌...

ک معین

(کَ) (اِ.) اضطراب، وحشت، اندوه. ج. کروب.

ک معین

(کِ مَ) (ص مر.)۱- باقدر و قیمت.۲- بااهمیت، مهم.

ک معین

(~.) (اِ.) موی پیچیده و پُرشکن. کُرسه و گروس هم گفته شده.

ک معین

(کِ رِ) (ص.) کِرِخت، بی حس، سُست.

ک معین

(~. نِ) (اِ.) مستأجر.

ک معین

(~. فَ دَ) (مص ل.) بخشیدن، عفو کردن.

سایدبار