بایگانی‌های ک - صفحه ۶۰ از ۱۵۰

ک معین

(کَ) (اِ.) قیر، نقره و مِس سوخته که با آن ظروف نقره را نقش و نگار می‌ز...

ک معین

(کَ رُّ فَ) (اِ.) شوکت، حشمت، جلال.

ک معین

(کَ رَ) (اِ.) کابوس، بختک.

ک معین

(کُ ش) (اِ.) نوعی پرانتز به شکل ] [، قلاب (فره).

ک معین

(کَ یا کِ نَ) (اِ.) سیاه دانه، شونیز.

ک معین

(کُ) (اِ.) شادی، نشاط.

ک معین

(کَ یا کُ نَ) (اِ.) چغندر.

ک معین

(کُ) (اِ.) عدد بسیار زیاد، پانصد هزار.

ک معین

(کَ) (اِمر.) کرنای، شیپور بزرگ، نای جنگی.

ک معین

(کَ) (ص.)۱- در اصطلاح زرتشتیان، کسی که گوش دارد ولی کلام حق را نمی‌شنو...

سایدبار