بایگانی‌های ک - صفحه ۷۹ از ۱۵۰

ک معین

(کُ. شُ دَ) (مص ل.) (عا.) بسیار اصرار کردن، پافشاری کردن.

ک معین

(کَ) (اِ.) پوشش زینتی یا بهداشتی، معمولاً پیش ساخته برای کف یک محوطه، ...

ک معین

(کَ) (اِ.) کف صابون، کف شیر، کف آب دهن.

ک معین

(کَ فّ) (ص. اِ.) آن که کفش دوزد و فروشد، کفشدوز.

ک معین

(کِ) (اِ.) پاسبانی، نگهبانی.

ک معین

(کِ) (اِمر.) = کشت مان: زمین زراعت شده.

ک معین

(کُ) (ص فا.) کسی که کشتی می‌گیرد، پهلوان.

ک معین

(کَ) (ص.) حق ناشناس، ناگرونده.

ک معین

(کَ تَ یا تِ) (حامص.) شکافتگی، ترکیدگی.

ک معین

(کَ فّ رِ) (اِ.) صدقه، چیزی که با آن گناه را جبران کنند.

سایدبار