بایگانی‌های ک - صفحه ۸۲ از ۱۵۰

ک معین

(کُ) (ص فا.) کسی که کشتی می‌گیرد، پهلوان.

ک معین

(کَ) (ص.) حق ناشناس، ناگرونده.

ک معین

(کَ تَ یا تِ) (حامص.) شکافتگی، ترکیدگی.

ک معین

(کَ فّ رِ) (اِ.) صدقه، چیزی که با آن گناه را جبران کنند.

ک معین

(کِ) (اِ.) روحانی مسیحی، کسی که مقامش بالاتر از شمّاس و پایین تر از اس...

ک معین

(کُ شُ تِ یا کَ شَ تَ) (ص مف.)۱- پریشان، پراکنده.۲- پژمرده، افسرده.

ک معین

(کُ. گِ رِ تَ) (مص ل.) گلاویز شدن دو تن با هم تا یکی دیگری را زمین زند...

ک معین

(~. پَ) (مص مر.)۱- پریدن کلاغ.۲- فرش کردن کف اتاق یا حیاط به طور لوزی ...

ک معین

(کَ کَ) (اِ.) بیهوده گویی، هرزه گویی.

ک معین

(کَ) (اِ.) پرنده‌ای است دارای قد متوسط که دارای پرهای سیاه (در قسمت سر...

سایدبار