بایگانی‌های ک - صفحه ۹ از ۱۵۰

ک معین

(کُ تِ)(حامص.) (عا.) ورزیدگی، آزمودگی.

ک معین

(رَ) (ص فا.)۱- زبان آور، چرب زبان.۲- صاحب طرب.

ک معین

(رَ یا رِ) (ص فا.) کسی که به کارها برسد، آن که کارزار راه اندازد.

ک معین

(نِ) (اِمر.) جایی که عدة بسیاری کارگر به صنعت یا پیشه‌ای مشغول هستند.

ک معین

(اِمص.) سودمندی، اثربخش.

ک معین

(اِ.) نوعی نقاشی طنزآمیز که در آن طراحی برخی جزییات مبالغه می‌شود.

ک معین

(کُ تِ یا تَ) (ص مف) (عا.) مجرب ورزیده.

ک معین

(رَ دِ یا دَ) (ص فا.)۱- کار کننده، عمل - کننده.۲- کشت کننده، زارع.

ک معین

(ص فا.)۱- دانای کار، مطلع.۲- کارگزار، پیشکار.۳- دلال.

ک معین

(تُ) (اِ.) نقاشی متحرک.

سایدبار