بایگانی‌های ک - صفحه ۹۷ از ۱۵۰

ک معین

(کُ) (اِ.) قفل چوبی که سابقاً پشت در حیاط کار می‌گذاشتند.

ک معین

(~. چِ) (اِمر.) نوعی غذا که از کله و پاچه چهارپایان حلال گوشت به ویژه ...

ک معین

(کَ) (مص ل.) کامل شدن، تمام شدن.

ک معین

(~. زَ دِ) (ص.) بی دولت، بی اقبال.

ک معین

(کِ نِ) (اِ.) دستمال کاغذی، مأخوذ از نام تجاری دستمال کاغذی.

ک معین

(کَ وَ یا وِ) (ص.) کالیوه:۱- نادان، احمق.۲- سرگشته، گیج.۳- کسی که گوشش...

ک معین

(کُ) (اِ.) اسبی که چشم و روی و پوزش سفید باشد و آن را شوم می‌دانستند.

ک معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) (عا.) سقوط کردن، در اثر سستی با سر افتادن.

ک معین

(کَ یا کُ) (اِ.) کوزة سفالی دهان گشاد، کشکول.

ک معین

(کَ. زَ دَ)۱- (مص م.) حقیر شمردن.۲- (مص ل.) اظهار عجز کردن.

سایدبار