بایگانی‌های فارسی - صفحه ۲۳ از ۳۲۴۰

الف معین

(تِ) (اِ.) یک دسته سرباز.

الف معین

(~. پَ جِ) (ص مر.) صنعتگر.

الف معین

(~. گَ) (اِمر.) ظرف کوچک سیمی که در آن چند تکه زغال افروخته قرار می‌ده...

الف معین

(تَ) (ص نسب.) آتشی، از آتش.

الف معین

(~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش. کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را ب...

الف معین

(تَ زِ) (اِمر.) کرم شب تاب.

الف معین

(~. رِ) (اِمر.)۱- پارة آتش، اخگر.۲- کنایه از: کودک شریر.

الف معین

(تَ. شُ دَ) (عا.) عصبانی شدن.

الف معین

(~. نِ) (اِ.) اداره و سازمانی که کارش فرونشاندن حریق است.

الف معین

(~.) (اِمر.)۱- آتشکده.۲- آتشدان.

سایدبار