بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۲۲۰ از ۳۲۴۰

معین ی

(یَ) ۱- (ص نسب.) منسوب به یغما.۲- خوبرو، زیبا.

معین ی

(یَ شْ) (اِ.)۱- پرستش، ستایش.۲- بخشی از اوستا در ستایش آفریدگار و امش...

معین ی

(~.) (حامص.) کوبیدن و نصب کردن یراق در و پنجره از قبیل قفل و لولا و د...

معین ی

(یُ. دَ) (ص.) (عا.) بی خیال، بی قید.

معین ی

(یُ) ۱- (اِمص.) خشکی.۲- (ص.) (عا.) بدخلق، بدمعاشرت.

معین ی

(یَ لَ) (اِ.) جوشن چرمین.

معین ی

(یَ گَ) (ص مر.) غارتگر، تاراج گر.

معین ی

(یَ) (ص.)۱- کم، اندک.۲- سهل، آسان.۳- قمارباز.

معین ی

(یَ) (اِ.)۱- ساز و برگ اسب.۲- سلاح.

معین ی

(یُ) (ق.) بالا.

سایدبار