بایگانی‌های فارسی - صفحه ۳۲۲۹ از ۳۲۴۰

معین ی

(~. دَ دِ) (ص مر.) لجوج، خود - رأی.

معین ی

(اِ.) هفتمین سال از دورة ۱۲ سالة ترکی.

معین ی

(زَ دِ) (ص فا.) جستجو کننده.

معین ی

(یَ) (اِ.) بنی اسرائیل، پیروان حضرت موسی.

معین ی

(یَ یا یِ. دِ) (ص مر.)۱- متحدالقول، یک زبان.۲- صمیمی، مخلص.

معین ی

(اِ.) نمد زین، روپوش زین.

معین ی

(اِ.) فراشباشی، فراشی که سر دستة صد نفر بود.

معین ی

(~. دُ) (اِمر.) = ینگ دنیا: دنیای جدید، مجازاً: امریکا.

معین ی

(~.) (ق.)۱- با هم، با یکدیگر.۲- همگی، به کلی.

معین ی

(یُ یِ) (ق.) روزانه، مخارج روزانه.

سایدبار