موزیک زردیس

ما که راه اسمونو بلدیم

تهشم که زیر خاکیم احمقیم

اگه ندوییم که نخوریم زمین

اگه نکنه رویاهامون اسمونو خط خطی

دراگ منه موهای تو

مهم نی چقد باس بزارم که خوب شه حال تو

اراده کن می کنم اسمونو مال تو

ارده کن بکنم اسفالت راهتو

چشمات ، مونالیزای شعرام

آلودتم آلوده تر از هوای تهران

هی یار گرفتم بلبط هواپیما

بریم یه جا نکننمون سه چهار ماه پیدا

لش کنیم لب ساحل

برقصی بکنم نگاهت

چند هزار میزان باقی عمرمو بزارم بیشتر کنم شادت

دل که سهله

برات قفسه سینم تنگه الان

نمیخواد بری سمت اصلش

همین که هستش بسه

دل که سهله

برات قفسه سینم تنگه الان

نمیخواد بری سمت اصلش

همین که هستش بسه

میدونم یکمی حرص میده کارم

بعضی وقتا دلگیره واقعا

می تونی بمونی حیف شی کنارم

می تونی هم بری بشی شعر تو کتابم

داشته باشیم حال بد که چی

بیا کنار من بشین

از هر چیزی کوچیکی چرا در بریم

پ تماشای صحنه چی

مث اجرم میام وسطشون

بگو داری چندتا قانون بشکنمشون

غد

انگار واگیر داره مرضمون

یه جور که اصلا هیشکی نمیاد طرفمون خب

میخرم به جون اون لحظه رو‌ خوب

یادم نمیره اون شب که کردم گردن بو

یهو دیدم لبات رو لبام وصل یه جور

این شیرین ترین خاطره از تو اوووه

دل که سهله

برات قفسه سینم تنگه الان

نمیخواد بری سمت اصلش

همین که هستش بسه

دل که سهله

برات قفسه سینم تنگه الان

نمیخواد بری سمت اصلش

همین که هستش بسه