موزیک زردیس

گمش کردم یه چیزو که نداشتم

یه حالی باتو بود و باتو رفته

یجوری غم زده دنیامو انگار

غروب جمعه س هر هفت روز هفته

حصار دست تو دور تنم نیست

دورتادور دنیا حکم میله س

من حس خنده هاتو قاب کردم

فقط توی اتاقم زندگی هست

به شوخی هر دفعه میگفتی میرم

جهان یه جوخه ی رگبار میشد

یه اخم ساده میکردی برا من

همه کاجای تهران دار میشد

همه دنیامو میدادم به چشمات

دلم تنگ صداته چند ساله

یجوری خواستنی بودی برا من

که انقد آرزو بودن محاله

یه وقت بد یه جای بد یه پایان

من بعد از تو چیزی مثل اینم

زمان وایساده تا افتادن من

مقیم گم ترین کنج زمینم

نشد واست بمیرم کل عمرم

نشد دستم بگیرم آسمونو

چقد پرپر زدم اما نشد حیف...

نشد باهم بیارن اسممونو