موزیک زردیس

واسه اون روح بزرگت دنیا هیچ جایی نداشت

انگار حجم این قفس نای نفس برات نذاشت

مثل یه پرنده که پر زده از گوشه باغ

رفتی و بعد تو هیشکی بذر عاشقی نکاشت

تو دلت دریایی بود جات نمیشد گوشه ی حوض

تو گلوی ما گذاشتی تا ابد یه گوله بغض

نمیدونی خیلی تلخه که بهارت

پیش چشمات بشه چله زمستون

وقتی پشتت بشه خالی از همون که

همیشه بوده برات عزیز تر از جون

بی حضور گرم دستات زندگیمون سرده سرده

خونه باغ از دوریه تو غصه داره پر درده

بابا جون بابای خوبم وعده ی ما به قیامت

حسرت عشقت میمونه به دلامون بی نهایت