این که نام‌ اندروید را در وب‌سایت‌های مرتبط با لینوکس می‌بینیم عجیب نیست، در واقع دوستان لینوکسی ما‌ اندروید را یکی از انواع لینوکس می‌دانند و از محبوبیت آن خوشحال هستند. در واقع آنها درست فکر می‌کنند ولی نمی‌توان گفت که‌ اندروید یک گنو لینوکس خالص است. واضح است که تفاوت‌های بسیار زیادی با لینوکس خالص دارد و لیسانس‌های شبه متن باز مختلفی در آن ایفای نقش می‌کنند. به کار بردن واژه‌ی خالص درست نیست اما از نظر کلی رابطه‌ی نزدیکی بین‌ اندروید و لینوکس وجود دارد.
اندروید روی کرنل یا هسته استاندارد لینوکس اجرا می‌شود و بسیاری از کدها و نرم‌افزارهای فضای هسته را درست مشابه یک کامپیوتر که دارای سیستم عامل لینوکس است، اجرا می‌کند. این طبیعت منعطف لینوکس است، سیستم عاملی که قلب تپنده‌ی بسیاری از سیستم‌ها شده است. گوگل و شرکای‌ اندرویدی‌اش مثل سامسونگ، اچ‌تی‌سی و سایانوژن‌مود (انجمنی که رام‌های سفارشی اندروید برای گوشی‌های مختلف طراحی می‌کند)، واسطی برای کار با هسته‌ی لینوکس در اختیار کاربران قرار می‌دهند. اما هسته‌ی لینوکس است که کارها را انجام می‌دهد، تمام حرکات لمسی ما به هسته می‌گویند که چه کاری باید انجام دهد. درست مثل کامپیوترهای عادی که یکی از ویرایش‌های خاص لینوکس را روی آن نصب می‌کنیم و کارها را هسته‌ی لینوکس انجام می‌دهد.
اندروید از نظر ظاهر و کارکرد کمی‌ با لینوکس‌ها متفاوت است چرا که برای مفید بودن، آن هم در صفحه نمایش لمسی و کوچک یک گوشی هوشمند، لازم است که ظاهر و عملکرد متفاوتی داشته باشد. البته این بیان ساده‌ی تفاوت‌ اندروید و لینوکس است، اگر با رابطه‌ی بین فضای کرنل و فضای کاربری آشنا باشید متوجه می‌شوید که چه قدر مسائل را ساده و پیچیدگی‌ها را حذف کرده‌ایم.
خلاصه اگر دفعه‌ی بعدی خواستید یک گوشی یا تبلت‌ اندرویدی بخرید، یادتان باشد که شما هم به نوعی از استفاده‌کنندگان سیستم‌عامل متن‌باز لینوکس هستید و خوشحال باشید که به این جمع پیوسته‌اید.