به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری زردیس، یکی از مهمترین عوامل ایجاد تورم ساختاری در اقتصاد ایران که به کاهش قدرت خرید مردم و فقر معیشتی منجر شده است، افزایش بی ضابطه نقدینگی است که به دلیل عدم هدایت آن به سمت تولید، از بازارهای سفته بازی سردر می آورد و منجر به رشد سطح عمومی قیمتها می شود.

بر اساس آمارهای رسمی بانک مرکزی که جدول آن در انتهای این گزارش می آید، مقایسه نرخ رشد نقدینگی در 10 دولت گذشته از سال 60 تاکنون نشان می دهد، دولت آقای حسن روحانی با رشد نقدینگی 643.4 درصدی طی سالهای 92 تا پایان سال 99 ، رکورددار بالاترین نرخ رشد نقدینگی بین این دولتها بوده و بدترین عملکرد را در این زمینه داشته است.

لازم به ذکر است که حجم نقدینگی در پایان سال 91 برابر 460 هزار میلیارد تومان بوده که در آذرماه سال 99 به 3130 هزار میلیارد تومان افزایش یافته و پیش بینی می شود که این رقم در پایان سال 99 به بیش از 3421 هزار میلیارد تومان برسد.

این در حالی است که حجم نقدینگی در دولت احمدی نژاد از 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 به 460 هزار میلیارد تومان در پایان سال 91 رسید و رشد 570 درصدی را تجربه کرد و در دولت خاتمی هم حجم نقدینگی از 11655 میلیارد تومان در پایان سال 75 به 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 رسید که رشد 486 درصدی را نشان می دهد.

جالب است که حجم نقدینگی در دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی هم تقریباً به اندازه دولت حسن روحانی افزیش یافته با فاصله بسیار ناچیز. نقدینگی 1568 میلیارد تومانی در پایان سال 67 به 11655 میلیارد تومان در پایان سال 75 رسید که رشد 643.3 درصد داشته است.

در دوران جنگ هم نقدینگی کمترین رشد را داشته و از 450 میلیارد تومان در پایان سال 59 به 1568 میلیارد تومان در سال 67 رشد که از رشد 248 درصدی خبر می دهد.

انتهای پیام/