خبرگزاری زردیس؛ دمشق- مهدی عزیزی: قرار است، انتخابات سوریه روز بیست و پنجم می برابر با پنجم خرداد ماه سال جاری در تمامی شهرهای سوریه برگزار شود. البته به جز اندک مناطقی که در اختیار گروه‌های تروریستی قرار دارد.

از سال ۲۰۱۴ تا کنون این دومین انتخابات ریاست جمهوری در سوریه است که البته این بار با شرایط متفاوت‌تر برگزار می‌شود. با تمام فشارها برای اعتبار زدایی از این انتخابات یا بی اهمیت دانستن و ایجاد تردید در نتیجه و فرایند آن باید گفت که نوع و چگونگی برگزاری این انتخابات به خودی خود یک اتفاق تازه در فرهنگ سیاسی عربی بشمار می‌رود.
آن هم در شرایطی که بیشتر کشورهای عربی با واژه‌ای به نام صندوق رأی بیگانه اند یا دست کم خروجی آن تأیید یک نامزد آن هم براساس شرایط اجبار سیاسی و اجتماعی بوده است. با تمام فشارها برای اعتبار زدایی از این انتخابات یا بی اهمیت دانستن و ایجاد تردید در نتیجه و فرایند آن باید گفت که نوع و چگونگی برگزاری این انتخابات به خودی خود یک اتفاق تازه در فرهنگ سیاسی عربی بشمار می‌رود.
واشنگتن و غرب این انتخابات را در حالی زیر سوال می‌برند که همزمان ساختار امیرنشین‌های عربی و پادشاهی سعودی را یک حق طبیعی می‌دانند و در برابر رژیم‌های عربی که بدیهی‌ترین مصداق‌ها و تعاریف دموکراسی سرکوب می‌کنند نه تنها سکوت کرده‌اند بلکه از آن هم حمایت می‌کنند.
دست کم اصلی ترین موازین برگزاری یک انتخابات در منظر تعریف غربی در سوریه وجود دارد.
شاید برای نخستین بار در تاریخ و فرهنگ سیاسی عربی و حتی سوریه است که بجز رپیس جمهور شخصیت هایدیگری هم در این انتخابات نامزد می‌شوند. با این حال همین موضوع هم دستمایه فشار سیاسی به دمشق می‌شود تا آنجا که تلاش می‌کنند تا اینگونه القا شود که این نامزدها فرمایشی هستند.!

حضور مردم سوریه مراکز تبلیغات انتخاباتی در دمشق و تمامی شهرهای سوریه به این کشور آشوب زده چهره‌ای متفاوت داده است. کشوری که هنوز هم بیامدهای خرابی و جنگ را بهمراه دارد و از سویی قانون سزار نیز بشدت آن راتحت تأثیر قرار داده است.
گویا فراتر از مشارکت در انتخابات درک درست و مناسب شهروندان سوریه از تحولات منطقه و نیز سناریوهایی است که برای این کشور پشت سر هم پیاده می‌شد.
بی تردید در میان شرکت کنندگان در انتخابات کسانی هم هستند که در روزهای آغاز فعالیت گروه‌های تروریستی در سوریه تصور می‌کردند که یک روند اصلاح گرایانه در حال شکل گیری است.

گویا فراتر از مشارکت در انتخابات درک درست و مناسب شهروندان سوریه از تحولات منطقه و نیز سناریوهایی است که برای این کشور پشت سر هم پیاده می‌شد. شهروندان سوری و عراقی بیش از هر ملتی وحشیگری و ناامنی انفجار عملیات انتحاری درک کرده‌اند، که ترکیبی از آبشخور فکری وهابیت و تکفیری با حمایت سیاسی و مالی آمریکاست. این بار نیز تلاش می‌شود تا با ممانعت از ایجاد یک روند مسالمت آمیز و دموکراتیک زمینه برای بازگشت داعش فراهم شود.

اما نکته مهم اینجاست که نه تنها نوع برگزاری و ویژگی‌های انتخابات سوریه متفاوت است بلکه همزمانی آن با رویدادهای سرزمین‌های به آن اهمیت ویژه ای داده است.
بویژه اینکه تمام انگیزه تروریسم در سوریه تلاش برای تضعیف یکی از اصلی ترین حلقه‌های محور مقاومت بوده است.

تحولات چند ماه گذشته در حوزه جغرافیایی مقاومت بگونه‌ای بود که شاید بار دیگر برای برخی ارزیابی‌های اشتباهی را به همراه داشت.
مانند آنچه که در آغاز بحران سوریه و جنگ یمن اتفاق افتاد. دیدگاه‌های شتابزدگی که تصور می‌کردند که سوریه در هفته‌های آغازین سقوط می‌کند و یمن نیز در طوفان قاطعیت در هفته اول نابود خواهد شد.
رویکرد سیاسی ترامپ نسبت به سیاست‌های منطقه‌ای به ویژه درباره سرزمین‌های اشغالی که با شتاب جنون واری پیش می‌رفت این اشتباه راهبردی را نیز برای دوستان آمریکا در منطقه ایجاد کرد که تقریباً همه چیز تمام شده است.
از این رو برخی از این کشورهای عربی تمامی داشته‌های خود را در سبد ترامپ گذاشتند و حتی از ساختار سیاسی آمریکا و احزاب و جریان‌های دیگر نیز فاصله گرفتند.

برگزاری انتخابات در سوریه که به عنوان یک حلقه اصلی محور مقاومت هدف آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار داشت در کنار فرایند میدانی بی نظیر مقاومت آن هم بعد از تمامی اقداماتی که برای ایجاد یک و ناامیدی ملت‌های عربی و اسلامی از سوی ترامپ ایجاد شده بود، احیای دوباره مقاومت هم در عرصه سیاسی است. بگونه ای که می‌توان گفت امروز ابتکار عمل میدان و سیاست در اختیار مقاومت است. اگرچه ترامب تلاش می‌کرد از عادی سازی روابط با اعراب یا به عبارتی بهتر رسمی شد عادی سازی و طرح‌هایی مانند طرح الحاق کرانه باختری معامله قرن انتقال سفارت به عنوان یک مصرف داخلی و برگه انتخاباتی هم برای خود و هم برای نتانیاهو استفاده کند اما تحولات بعدی چیز بر خلاف آن را نشان داد.
این تحولات و عدم واکنش جدی در برابر آن از سوی دیگر رویدادهای منطقه‌ای باعث شد تا برخی گمان کنند که پرونده فلسطین و منطقه و به طور کلی حلقه تکمیلی مقاومت برای همیشه از میان رفته است.
اما در روزهای گذشته اتفاق مهمی افتاد که می‌توان از آن به عنوان یک فصل جدید تاریخ مقاومت یاد کرد فصلی که به یک نقطه تکمیلی در جغرافیای متفاوت فلسطین ومقاوت شناخته خواهد شد و آغاز متلاشی شدن جامعه صهیونیستی است.
بنابراین می‌توان گفت برگزاری انتخابات در سوریه که به عنوان یک حلقه اصلی محور مقاومت هدف آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار داشت در کنار فرایند میدانی بی نظیر مقاومت آن هم بعد از تمامی اقداماتی که برای ایجاد یک و ناامیدی ملت‌های عربی و اسلامی از سوی ترامپ ایجاد شده بود، احیای دوباره مقاومت هم در عرصه سیاسی است. بگونه ای که می‌توان گفت امروز ابتکار عمل میدان و سیاست در اختیار مقاومت است.