به گزارش خبرنگار زردیس به نقل از مدیسن نت، تحقیقات جدید به وجود خطرات بالاتری در بروز بیماری‌های سیستم عصبی، تنفسی، اسکلتی عضلانی و متابولیکی در افرادی که بیش فعالی دارند، پی برده است.

«ابا دو ریتز»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه کارولینسکا در سوئد، در این باره می‌گوید: «شناسایی بیماری‌های جسمی همزمان ممکن است پیامدهای مهمی در درمان بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نیز برای سلامتی و کیفیت زندگی طولانی مدت بیماران داشته باشد.»

محققان دریافتند که افزایش خطر بیشتر به دلیل عوامل ژنتیکی است که هم در اختلال بیش فعالی و هم در بیماری‌های جسمی نقش دارند، که البته در این مورد اختلالات سیستم عصبی و بیماری‌های مرتبط با سن مستثنی هستند. تمام خواهر و برادرهای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی نیز به طور قابل توجهی با خطر بالا ابتلاء به مشکلات جسمی روبرو هستند.

محققان در این مطالعه بیش از ۴ میلیون خواهر و برادر متولدشده بین سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۹۵ را در سوئد بررسی کردند. این افراد بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۳ تحت نظر بودند.

برای افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی، قوی‌ترین ارتباط با مشکلات جسمانی در سیستم‌های عصبی، بیماری‌های تنفسی، اسکلتی عضلانی و متابولیکی مشاهده شد. بیماری کبدی مرتبط با الکل، اختلالات خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی، صرع، بیماری کبد چرب و چاقی بیشترین ارتباط را با اختلال بیش فعالی داشتند. این اختلال همچنین با افزایش کم خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری پارکینسون و زوال عقل مرتبط بود.

اختلال بیش فعالی نوعی اختلال روانپزشکی است که معمولاً با محرک‌های نظیر متیل فنیدیت ها یا آمفتامین‌ها درمان می‌شود.