یعقوب محمدی فر در گفتگو با خبرنگار زردیس اظهار کرد: در دهه پنجاه تصمیم بر این گرفته شد که دانشگاه بوعلی در تپه مصلی و در مکان فعلی کاروانسرای ذغالی ایجاد شود و مقداری از اراضی و املاک نیز تملک شد، اما به دلایلی با عوض شدن طرح، دانشگاه بوعلی سینا به مکان کنونی منتقل و تپه مصلی رها شد.

وی با بیان اینکه تملک کاروانسرا از سال ۱۳۵۶ به‌وسیله سازمان مسکن انجام‌شده بود، ادامه داد: در سال ۱۳۸۹ سند این مکان به نام دولت جمهوری اسلامی ایران و به نمایندگی دانشگاه بوعلی سینا صادر می‌شود.

محمدی فر همچنین با اشاره به این موضوع که دانشگاه بوعلی اصلاً ردیف بودجه‌ای برای بازسازی این کاروانسرا در اختیار ندارد، اظهار کرد: فرایند ساخت‌وساز فرایند هزینه‌برداری است و با توجه به شرایط کشور گاهی تا 20 سال به طول می‌انجامد، دانشگاه بوعلی سینا نیز یک دانشگاه درحال‌توسعه است و هنوز ساختمان‌ها و آزمایشگاه‌های زیادی در دست ساخت دارد و در شرایط فعلی تنها با کمک خیرین و بخش خصوصی می‌توان به بازسازی این کاروانسرا اقدام کرد.

رئیس دانشگاه بوعلی سینا همچنین گفت: طرح بازسازی کاروانسرا آماده است و ما نیز چندین جلسه را با سازمان برنامه‌وبودجه استان برقرار کردیم تا از محل اقتصاد مقاومتی بخشی از هزینه بازسازی کاروانسرا تأمین شود تا بتوانیم با سرمایه‌گذار وارد مذاکره شویم.

وی ادامه داد: من از تمام سرمایه‌گذاران برای بازسازی کاروانسرای ذغالی دعوت می‌کنم و با در نظر گرفتن حقوق دانشگاه، از تمامی سرمایه‌گذارانی که پیش‌قدم می‌شوند استقبال می‌کنم.

محمدی فر در خصوص مشکلات واگذاری کاروانسرا هم گفت: یکی از مشکلات سکونت افرادی است که از ابتدای خریداری این ملک در دهه پنجاه در آن حضور دارند، همچنین با توجه به اختلافات حقوقی برای مکان‌های فرهنگی و نظارت سازمان‌های مختلف بر این اماکن، مسائل حقوقی نیز در روند واگذاری باید در نظر گرفته شوند.

وی با انتقاد از قوانین دست و پا گیر خصوصی‌سازی که مانع از حضور جدی بخش خصوصی می‌شود، اظهار کرد: بازسازی این مکان باید طبق اسلوب‌های خاصی انجام شود و همین موضوع باعث هزینه‌بر شدن این پروژه می‌شود که بدون همراهی و کمک بخش خصوصی این مهم امکان‌پذیر نیست و نیاز است تا با همکاری بیشتر در مسئله خصوصی‌سازی، امکان حضور جدی‌تر سرمایه‌گذاران فراهم شود.