خبرگزاری زردیس؛ مجله مهر _ مرضیه کیان: چهار سال برای این یک روز زحمت کشیده بودند، از دقیقه دقیقه ساعت‌های خوابیدنشان گرفته تا قاشق قاشق غذاهایی که می‌خوردند و ثانیه به ثانیه تمرین‌هایی که در باشگاه می‌کردند تحت تأثیر این بود که به این یک روز برسند، کرونا هم وضعیت را نور علی نور کرد و یک سال انتظارها را بیشتر؛ ۴ سال شد ۵ سال! المپیکی که قرار بود سال ۲۰۲۰ برگزار شود، موکول شد به ۲۰۲۱…

بالاخره جمعه ۲۳ جولای ۲۰۲۱ (۲۱ مرداد ۱۴۰۰) مشعل المپیک در توکیو روشن شد و بیش از ۱۱۳۰۰ ورزشکار از ۲۰۷ کشور دور هم جمع شدند تا برای دستیابی به مدال‌های زرق و برق‌دار بازی‌ها که هرچند از بازیافت لوازم الکترونیکی قدیمی چشم‌بادامی‌ها ساخته شده؛ اما بی انصافی‌ست اگر بگوییم فلزات گرانبها نیستند، با هم رقابت کنند.

حاشیه‌هایی که نباید به راحتی از آن‌ها گذشت

اما این رقابت‌ها حواشی‌هایی داشت که به نوبه خود، خبرهای داغی است و وقتی از ظاهر خبری آن عبور کنیم، متوجه می‌شویم که پشت پرده تیترهای «انصراف قهرمان جودو از المپیک به دلیل رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی» و «عبدالرسول هم به رژیم صهیونیستی نه گفت!» دو جوانی هستند که ۵ سال از عمرشان را با آرزوی شرکت در المپیک که احتمال کسب مدال هم برایشان بسیار زیاد بود سر کردند و چند روز مانده به برگزاری رقابت‌هایشان، فقط به عشق حمایت از «فلسطین» چشم روی همه چیز بستند و از مسابقات انصراف دادند. اما ماجرا چه بود؟

فتحی نورین جودوکار الجزایری و عنوان دار قهرمان قاره آفریقا در حمایت از مردم فلسطین بعد از هم قرعه شدن با ورزشکار اسرائیلی از مسابقات المپیک توکیو انصراف داد.

فتحی نورین در مصاحبه با رابرت کارتر، خبرنگار پرس تی‌وی گفت: «باید در مقابل ورزشکاری از رژیم اسرائیل که سرزمین‌های فلسطینی را اشغال کرده، قرار می‌گرفتم. رژیمی که افراد بی‌گناه را می‌کشد و آنها را از خانه‌شان بیرون می‌کند. به همین دلیل نمی‌خواهم دستانم به مسابقه با کسی که نماینده چنین رژیمی است، آلوده شود. نمی‌خواهم چنین مسابقه‌ای زیر پرچم الجزایر که حامی نهضت فلسطین است، رخ دهد.

اگر دوباره چنین موقعیتی پیش بیاید، در انتخاب همین تصمیم تردید نخواهم کرد. جهان باید بداند که اسرائیل یک اشغالگر است و قوانین و اقدامات آن در نقض قوانین بین‌الملل و حقوق بشر است. ما باید این پیام را به تمام جهان بدهیم که با تمام مذاهب با احترام برخورد می‌کنیم، همانطور که دین اسلام به ما توصیه کرده چنین رفتار کنیم؛ جز در برابر کسانی که در مقابل اسلام و مسلمانان قرار می‌گیرند. ما مخالف آن‌هاییم. این حق ماست که از دین خود و تمام مسلمانان مظلوم حمایت کنیم.»

پس از فتحی نورین، محمد عبدالرسول سودانی هم که قرار بود در وزن ۷۳ کیلوگرم جودو المپیک ۲۰۲۰ مقابل نماینده اسرائیل قرار بگیرد از این رقابت خودداری کرد و دومین ورزشکاری شد که از رقابت در برابر نماینده اسرائیل امتناع کرد.

این قصه سر دراز دارد

روند خروج ورزشکاران در سرتاسر جهان از رینگ رقابت با حریفان اسرائیلی در رقابت‌های المپیک، از سال ۱۹۹۲ آغاز شد و نزدیک به مدت ۳۰ سال است که ادامه دارد.

روزنامه عبری «یدیعوت أحرونوت» تیتری زده بود تحت عنوان «عرب‌ها با عقب‌نشینی در حضور بازیکنان ما، با ما شوخی می کنند» و از این طریق اعتراض خود را نشان داده بود؛ چرا که در سال‌های پی‌درپی و المپیک‌های متفاوت رفتارهای اعترض‌گونه زیادی از ورزشکاران عرب دیده بودند!

در المپیک بارسلونا سال ۱۹۹۲ که در اسپانیا برگزار شد، قهرمان جودو الجزایری پس از قرعه کشی دور اول با یک رقیب اسرائیلی روبرو شد که از رقابت با او خوددرای کرد.

در رقابت‌های المپیک سال ۲۰۰۱، حامد ملک محمدی از رویارویی با یوئل رازوزوف نماینده رژیم صهیونیستی خودداری کرد و مسعود حاجی آخوندزاده نیز در سال ۲۰۰۱ از مبارزه با زوی شافران دیگر جودوکار رژیم صهیونیستی انصراف داد.

فوریه ۲۰۱۲ در مسابقات جهانی جودو در دوسلدورف آلمان، که به المپیک ۲۰۱۲ لندن راه یافت، علی خسروف یمنی از مبارزه با حریف اسرائیلی خود در وزن زیر ۶۰ کیلوگرم خودداری کرد.

در آگوست ۲۰۱۴ علاء سعد تنیسور مصری، پس از شکست نیکول تروسمان، همتای شکست خورده اسرائیلی خود در المپیک جوانان در چین، از دست دادن به او خودداری کرد.

مواردی هم که در مسابقات جهانی و لیگ قهرمانی اروپا اتفاق افتاد، متعدد بود و پیام تمامی این ورزشکاران از تریبون المپیک و مسابقات قهرمانی به کل دنیا این است که قضیه فلسطین هیچگاه برای آزادی‌خواهان و مسلمانان دنیا بی اهمیت نمی‌شود و همیشه فلسطین و مسجد الاقصی در قلب مسلمانان جای دارد و برای حفظ این آرمان حتی از مدال پرافتخار المپیک و مسابقات جهانی هم باید می‌گذرند.