احمدوند افزود: برای مثال، اگر استادی تقاضای ارتقا در سمت خود داده باشد همچنین زمان بازنشستگی اش فرا رسیده باشد، باید بعد از اینکه تقاضای ارتقای او تعیین تکلیف شد و به نتیجه مثبتی رسید، وضعیت بازنشستگی اش بررسی شود. حتی اگر در تاریخ ۱۰ مهر استادی بازنشسته شود به علت اینکه برای او کلاس در نظر گرفته اند، لازم است تا پایان ترم تدریس کند و این به معنای نگهداشتن و بی احترامی به اساتید بازنشسته نیست.

او با بیان اینکه ارتقای استادان به معنای اضافه کاری حساب می‌شود، تاکید کرد: به عنوان مثال، اگر دانشیاری تقاضای استاد شدن داد بعد از اینکه پرونده اش در کمیسیون بررسی شد تکلیف او هم مشخص می‌شود. گاهی اوقات استادان بازنشسته در زمان ارتقا می‌توانند چند سال بیشتر از زمان موعود تدریس کنند، اما برخی از افراد از این وضعیت اطلاعات کافی ندارند و دورادور حدس و گمان‌هایی می‌زنند که دانشگاه علامه طباطبایی بر خلاف قانون و مقررات عمل می کند و زدن چنین حرفی اصلا درست نیست.

معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: اگر استادی در اوایل مهر بازنشسته شود به معنای این نیست که دیگر نمی‌تواند تدریس کند، بلکه به این معناست که بایستی تا پایان مهر در دانشکده بماند و در صورتی که پرونده ارتقا در دستور کار داشت می‌تواند برای رفتن یا ماندن تصمیم نهایی خود را بگیرد.

احمدوند ادامه داد: در دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی هم برخی از استادان بیش از زمان بازنشستگی خود به تدریس می‌پرداختند که برخی از رسانه‌ها نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند.

باید از تجربیات استادان بازنشسته استفاده شود

او با بیان اینکه نباید به فضای دانش و پیشکسوتان علم توهین شود، تاکید کرد: دانشگاه به داشتن استادان برجسته احتیاج دارد و به همین علت تمام افراد باید به اهالی علم احترام بگذارند. یکی از استادان فرانسه که بیش از ۸۰ سال سن داشت، برای تدریس به دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی آمده بود و با تمام امکانات در دسترس به دانشجویان مقطع دکتری به راحتی درس می‌داد و این یعنی دنیا به خوبی از سرمایه‌های خود استفاده می‌کند و آن را نادیده نمی‌گیرد؛‌ ما هم باید این روش را به کار بگیریم.

معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه علامه طباطبایی در پایان گفت: نباید خدمات ۳۰ ساله استادان برجسته را نادیده بگیریم و به دلیل اینکه بیشتر از ۳۰ سال به نظام دانشگاهی خدمت کردند به آنان بی احترامی کنیم، بلکه باید در هر کجای جهان همانند اینکه به پدر یا مادر خود احترام می‌گذاریم به اینگونه استادان هم احترام گذاشته، از تجربه آنان استفاده کرده و قدردان زحمات شان باشیم.